От известно време ми се налага да ходя в болница на прегледи редовно, като след всеки преглед ми правят и разни изследвания. Обаждат ми се в петък от болницата и ме питат кой е телефонът на аптеката ми. Казвам им аз телефона, а те ми казват че до вечерта мога да си взема от там лекарството, което са ми назначили. Отивам аз в кварталната си аптека, показвам си здравната карта, а там лекарството вече ме чака. С още много такива лекарства, подредени в пликчета по азбучен ред според името на човека, за когото са предназначени. Та явно тази система не е някакво изключение. Между другото лекарството беше Витамин 12, да не мислите че е някакво животоспасяващо.
Да си призная, доскоро не ми се е налагало такова редовно медицинско следене и досега практиката беше - аз отивам примерно на годишния си профилактичен преглед, дават ми направление за тестове, правя си ги, а ако в резултатите има нещо което не е наред, сестрата ми се обажда и ми назначава час при лекарката за преглед.
Та така. В изостаналата Канада определено имам усещането че времето ми се цени. Не само за това, за много други неща. Това беше само един малък пример. Приятна неделя на всички
